Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Αρμπηλιά / Eπιμέλεια δημοσίευσης: George Fiorakis / φωτογραφίες Παναγιώτης Μοσχανδρέου / One Inch Productions
Τι είναι αυτό που μας κάνει ακόμα και το 2023, παρά το πανούργο και πολυμήχανο κινητό μας που μπορεί να αναπαράγει ψηφιακές λίστες, να ακούμε ακόμα ραδιόφωνο; Τι είναι αυτό που κάνει το παραδοσιακό αυτό μέσο να μη χάνει την αίγλη του ως μέσο επικοινωνίας, μάθησης και ψυχαγωγίας; Ο ρόλος του ραδιοφώνου στη ζωή μας είναι συντροφικός, μουσικός και πολλές φορές συμμετοχικός. Το ραδιόφωνο, ανθεκτικό στο χρόνο ίσως περισσότερο από κάθε άλλο μέσο, παραμένει στις καρδιές μας όσες μορφές και να αλλάξει, δημιουργώντας μία ιδιαίτερη σχέση μεταξύ του ακροατή και του παραγωγού. Κάθε συσκευή ραδιοφώνου ανά δεκαετία μας συνδέει με την ιστορικότητα του μέσου, από το γραμμόφωνο έως το boombox, στα τρανζίστορ και στα web radios. Η Άννα Τερζή, η συλλέκτρια που μας συστήθηκε μέσα από το πραγματικά ενδιαφέρον πρότζεκτ του Ντεμοντέ, μέσα από τα ρετρό ραδιόφωνα και την αναβίωσή τους έχει βαλθεί να μας ανοίξει ελεύθερους και ρομαντικούς διόδους με το παρελθόν.
> Μάθε την ιστορία του Ντεμοντέ στο αφιέρωμα του inExarchiagr εδώ.
Εικόνα
Εικόνα
Ντεμοντέ - Retro & Design
Ιπποκράτους 146, Νεάπολη - Eshop - Facebook - Instagram
Ήταν τα παράξενα Χριστούγεννα του 2020 που το ρετρό και πολύχρωμο Ντεμοντέ άνοιξε την πόρτα του στην Ιπποκράτους, δίπλα στο αγαπημένο στέκι Jimmys Hall, εν μέσω πανδημίας. Στα δύο αυτά χρόνια το “χόμπι που έγινε επάγγελμα” και κοντεύει αισίως τα εφτά, ρίζωσε και ενίσχυσε την κοινωνική συναναστροφή της Νεάπολης και των άνω Εξαρχείων. Η Άννα όταν δεν ξετρυπώνει τα κομμάτια που μετέπειτα περιποιείται και μεταπουλά στο κατάστημα (και προσφάτως το eshop) αναλαμβάνει αρχιτεκτονικά πρότζεκτ ή γυρνοβολά στις θάλασσες με τον σκαραβαίο της -του 1963 παρακαλώ- φορτωμένο με τον Περντού και την Τρούφα, τα σκυλιά μασκότ πλέον της Ιπποκράτους. Στην ίδια αρέσει να αναφέρεται στο Ντεμοντέ ως πρότζεκτ και όχι κατάστημα γιατί ο σκοπός της είναι να δημιουργεί προσωπικές σχέσεις με τους επισκέπτες, τη γειτονιά, τους περαστικούς και όλους όσους θα επισκεφτούν το νούμερο 146. Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσεις από το Ντεμοντέ και να μην ξαναρθείς, όλο και κάτι θα χτυπήσει διάνα τις τρυφερές σου αναμνήσεις ή θα ταιριάζει γάντι για δωράκι στα φιλαράκια σου.
Και ενώ αυτά που ξέρουμε και εμπιστευόμαστε τα βρίσκουμε σταθερά στη συλλογή του Ντεμοντέ: μεμοραμπίλια Ολυμπιακή, πορτατίφ, λάμπες, φωτιστικά, coffee tables, παλιές διαφημίσεις, καπέλα εποχής και άλλα κομμάτια για βεστιάριο, μικροαντικείμενα και εποχιακά, η δαιμόνια και ασταμάτητη γειτόνισσα και συλλέκτρια με το ροκενρόλ να κυλάει στο αίμα της, μας παρουσίασε, και δεν πέσαμε από τα σύννεφα - αρκεί να ρίξεις μια ματιά στο λόγκο του πρότζεκτ - πρόσφατα μια ολόκληρη συλλογή από συλλεκτικά ρετρό βίντατζ ραδιόφωνα!
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Μια γκάμα λοιπόν από παλαιά ραδιόφωνα, στην πλειοψηφία τους λειτουργικά, από τις δεκαετίες μεταξύ 1930 και 1950 περιμένουν να μας διηγηθούν, μέσα από τα μεσαία κύματα που εκπέμπουν, ιστορίες από τα παλιά. Και αυτή τη μοναδική αίσθηση παρέας, συνάμα και νοσταλγίας, που μόνο το ραδιόφωνο ξυπνάει..“Ο ήχος ενός παλιού ραδιοφώνου είναι ένα ταξίδι” μας λέει η Άννα, περιγράφοντάς μας τα αναλογικά ραδιόφωνα με τα μονοφωνικά ηχεία και τον συντονισμό μόνο στα AM. Φανταζόμαστε και βυθιζόμαστε σε εικόνες από το παρελθόν όταν το ραδιόφωνο ως κυρίαρχο μέσο έμαθε στον κόσμο τη ροκ εν ρολ, όταν η ενημέρωση για τον πόλεμο και την ελευθερία περνούσε από τα μεσαία και όταν οι φωνές πίσω από τα ηχεία υπήρξαν σημαντικές πηγές πληροφόρησης και μετάδοσης πολιτισμού. Πριν από την κυριαρχία της εικόνας το ραδιόφωνο αποτελούσε το παράθυρο στον κόσμο, στη μουσική, στην ενημέρωση και αυτή η διακριτική και στοχευμένη περισσότερο στην ουσία ιδιοσυγκρασία του ως μέσο παραμένει ακόμα ένα κομμάτι της καθημερινότητάς μας.
Η συλλογή από τα ραδιόφωνα που βρήκαμε στο Ντεμοντέ, απαρτίζεται από συλλεκτικά κομμάτια των εταιρειών Philco, Emerson, RCA Victor, General Electric, Stromberg Carlson, Wega και άλλα. Οι λόγοι που μας ωθούν να αναζητήσουμε ένα τέτοιο ραδιόφωνο, πέρα από την αξία τους ως συλλεκτικά κομμάτια, μπορεί να είναι επειδή θυμίζουν το σπίτι της γιαγιάς ή αναμοχλεύουν τις παιδικές μας αναμνήσεις, μπορεί να γίνει δώρο σε γονείς, συλλέκτες ή παππούδες και γιαγιάδες και, σίγουρα, αποτελεί ένα πανέμορφο από άποψη σχεδιασμού και design αντικείμενο και ένα μέσο ακόμα και σήμερα για να ακούσουμε μουσική. Μουσική στα am; Μαθαίνουμε πως τα μεσαία εκπέμπουν ακόμα και το μόνο που μένει είναι να το ανακαλύψουμε ξεκινώντας από το κλασικό Πρώτο πρόγραμμα και να σερφάρουμε σε πειρατικές συχνότητες χωρίς playlists και διαφημίσεις. Η Άννα μέχρι ένα σημείο επισκευάζει μόνη τα ραδιόφωνα, συνεχίζοντας την παράδοση που έμαθε από τον θείο της τον Αριστείδη, και τη συνεχίζει ως φόρο τιμής στην μνήμη του. Μας εξηγεί ότι όλο και περισσότερο τα μουσικά αυτά αντικείμενα αποκτούν συλλεκτική αξία μιας και ο τρόπος που λειτουργούν (με λάμπες) κάποια στιγμή θα εκλείψει. Άρα πέρα από χαρά το λες και επένδυση ή καλύτερα συλλεκτική αξία! Κάποιος που ασχολείται με την αποκατάστασή τους πάντως όπως μας λέει, θα πρέπει να ανακαλύψει συνδεσμολογίες, κυκλώματα και άλλα τέτοια μαστορέματα μέχρι να ανακτήσουν την λειτουργικότητά τους.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Δείτε ακόμη
Για την ιστορία: Μπορεί τα Μεσαία και τα Βραχέα κύματα της ραδιοφωνίας να είναι σχεδόν άγνωστα στις νέες γενιές αλλά ανεξάρτητα με την ηλικία οι φανατικοί του ραδιοφώνου τα γνωρίζουν καλά. Αυτές οι συχνότητες μεγάλωσαν τους γονείς και τους παππούδες μας και μέχρι και την έλευση των fm στα τέλη των 80ς οι συσκευές ραδιοφώνου δεν διέθεταν καν μπάντα για Fm. Στην πραγματικότητα πρόκειται για τα κύματα που επιτρέπουν την εμβέλεια των σταθμών σε τεράστιες αποστάσεις και σε αυτά (MW-AM) μπορούμε να ακούσουμε δυνητικά ακόμα και σταθμούς του εξωτερικού! Λένε ότι τις βραδινές ώρες μπορεί κανείς να συντονιστεί σε σταθμούς από όλο τον κόσμο και δεν είναι τυχαίο πως οι σταθμοί Έρα ή σταθμοι απο επαρχιακές πόλεις που διατηρούν τις παλιές τους συχνότητες. Στα βραχέα μεταδίδονται συχνότητες από όλο τον κόσμο, έτσι μπορεί κάποιος να βρίσκεται στον Ατλαντικό Ωκεανό αλλά αν συντονιστεί στα σωστά KHZ να ακούει τα νέα από την Ελλάδα.
Αντικείμενα που αντέχουν για πάνω από 80 ή 100 χρόνια στο χρόνο, τα αληθινά μέσα που σαν τεκμήρια μας συνδέουν με τις ιστορίες των παλιών για την ανεξαρτησία και τη δημοκρατία, τα ηχεία που οι παλιοί άκουγαν το ρεμπέτικο. Πόσες και πόσες ιστορίες να έκρυψαν μέσα στο κουτί τους, πόσες αγκαλιές να συνόδεψαν και πόσες μοναξιές να ανακούφισαν; Αν μοιραζόμαστε την ίδια αθεράπευτα ρομαντική σχέση με το ρετρό και κάθε του κομμάτι μας αποσυνδέει για λίγο από τις οθόνες και αφήνει το φαντασιακό μας να χτίσει το δικό του νευρώνα μέσα από διαφορετικές συνήθειες, τότε αξίζει να μεταφέρουμε πού και πού το παλιό μας ραδιόφωνο σε διαφορετική θέση μες στο σπίτι για να πιάσει καλύτερα ο σταθμός. Ακόμη καλύτερα να περάσουμε μια βόλτα από το κορίτσι που άφησε για λίγο τα ρόλερς της και φόρτωσε τον σκαραβαίο παλιά ραδιόφωνα, για να μας διηγηθεί τις ιστορίες τους!
Συντάκτης: Κλέλια Αρμπηλιά / Eπιμέλεια δημοσίευσης: George Fiorakis / φωτογραφίες Παναγιώτης Μοσχανδρέου / One Inch Productions
