"Είμαστε εδώ και θα πάρουμε την πλατεία μας πίσω!" Με αυτό το σύνθημα η συνέλευση "Οχι Μετρό στην πλατεία Εξαρχείων μας καλεί σε συγκέντρωση στα Εξάρχεια. Από το πάρκο Δρακόπουλου, τον Λόφο Στρέφη και την πλατεία Εξαρχείων μέχρι τις παραλίες της Πάρου, της Νάξου, της Κρήτης και της Λευκάδας, οι «καμιά δεκαριά άτομα, οι περισσότεροι ξένοι», οι «περιφερόμενοι θίασοι», οι «απολίτιστοι» και το κίνημα της «πετσέτας» παλεύουν και αγωνίζονται.
Το κείμενο από τη συνέλευση:
9 Αυγούστου 2022. Η πλατεία Εξαρχείων περιφράσσεται με λαμαρίνες στις 5 το χάραμα, αφού πρώτα ήρθε να εγκατασταθεί ένας στρατός κατοχής στη γειτονιά μας.
9 Αυγούστου 2023. Η παράνομη περίφραξη παραμένει, όπως και ο στρατός κατοχής.
H 9η Αυγούστου δεν είναι επέτειος ούτε μνημόσυνο. Η 9η Αυγούστου είναι το αποτέλεσμα της αντίστασης των κατοίκων και της αποτυχίας της κυβέρνησης να προχωρήσει σε ένα έργο που η πολυδιαφημιζόμενη χρησιμότητά του απέχει χιλιόμετρα από την πραγματικότητα. Ένα έργο που αν δεν υπήρχαν αντιδράσεις θα προχωρούσε χωρίς κανέναν έλεγχο, χωρίς καμία τυπική μελέτη, μετατρέποντας την πλατεία σε κρανίου τόπο με συνοπτικές διαδικασίες, όπως έγινε στα άλλα εργοτάξια.
Και ποια είναι η πραγματικότητα; Αυτή που με επιστημονικά κριτήρια έχουμε ως συνέλευση αναδείξει. Η απουσία περιβαλλοντικής και υδραυλικής μελέτης, η ανύπαρκτη πρόβλεψη για την στατικότητα των κτιρίων πέριξ της πλατείας, τα αόρατα μέτρα αντιθορυβικής προστασίας, το ανύπαρκτο σχέδιο διαχείρισης εργοταξίου σε περίπτωση έκτακτου κινδύνου, η ακαταλληλότητα της μικρής αυτής πλατείας για την κατασκευή ενός τέτοιου σταθμού μετρό. Αυτή που βιώνουν στο πετσί τους όλοι οι κάτοικοι αυτής της πόλης. Όλη η Αθήνα ένα απέραντο εργοτάξιο με περιφράξεις και σκαμμένα, με αποκλεισμένους κατοίκους από κάθε δημόσιο χώρο, με αστυνομία και καταστολή. Όλα με τα δικά μας χρήματα, χρήματα των φορολογουμένων και των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων.
Για αυτούς είμαστε αποκλειστικά καταναλωτές. Κλεισμένοι στους τέσσερις τοίχους με τα κλιματιστικά, να ακούμε όλη μέρα τα κανάλια τους να διαφημίζουν την αριστεία του επιτελικού κράτους που τους πληρώνει, την στιγμή που η τουριστικοποίηση και ο εξευγενισμός θα καταβροχθίζουν στο πέρασμά τους τα σπίτια μας, τα συνοικιακά μαγαζιά μας, τα πολιτικά και πολιτιστικά μας στέκια, τα πάρκα και τις πλατείες μας, κάθε τι που εμποδίζει τα Εξάρχεια να γίνουν πεδίο κερδοφορίας για τις τσέπες λίγων και εκλεκτών.
Μετά από ένα ακόμα καλοκαίρι επιτελικού χάους, που άφησε την χώρα στο έλεος των πυρκαγιών και που εν μέσω καύσωνα, με τη θερμική αποτύπωση να δείχνει 80 βαθμούς Κελσίου στο κέντρο της Αθήνας, συνεχίζουν να κατακρεουργούν το πράσινο της πόλης, κόβοντας δέντρα και φυτεύοντας λουλούδια προορισμένα να πεθάνουν. Ένα, όμως, είναι σίγουρο. Αν τολμήσουν να πειράξουν τα δέντρα της πλατείας μας, θα βρουν όλη τη γειτονιά απέναντί τους.
Όση ανάπτυξη και να μας τάζουν, το πραγματικό οξυγόνο των δέντρων που χρειαζόμαστε για να αναπνέουμε και το άλλο οξυγόνο, αυτό της συλλογικότητας που χρειαζόμαστε για να ζούμε κόντρα στον ατομικισμό που προάγουν, δε θα τους αφήσουμε να μας το στερήσουν.
Από το πάρκο Δρακόπουλου, τον Λόφο Στρέφη και την πλατεία Εξαρχείων μέχρι τις παραλίες της Πάρου, της Νάξου, της Κρήτης και της Λευκάδας, οι «καμιά δεκαριά άτομα, οι περισσότεροι ξένοι», οι «περιφερόμενοι θίασοι», οι «απολίτιστοι» και το κίνημα της «πετσέτας» παλεύουμε για τα αυτονόητα. Για τους ελεύθερους δημόσιους χώρους που μας στερούν, για το δικαίωμά μας στη ζωή. Εμείς θα πούμε την τελευταία λέξη σε αυτή την μάχη. Θα πάρουμε την πλατεία μας πίσω. Δεν θα φύγουμε εμείς. Αυτοί θα φύγουν!
